Polleke Pik

De meesten kennen mij als gepassioneerd speleoloog, maar er zijn nog een paar andere dingen in het leven dan speleologie (echter weinig, moet ik al direct toegeven :-)).
Eén van de zaken die ik ook nog graag doe, is schrijven. En lezen natuurlijk. Dus is zo een blog echt wel de geknipte tool om mijn lunchpauze, tussen 12 en 1, wat zinvoller te maken. Voortaan ga ik gewoon, wanneer ik me verveel, mijn diepste gedachten aan dit blog toevertrouwen.

Ik ga daarbij proberen om het niet al te vaak over speleologie te hebben. Dat zal alvast niet gemakkelijk zijn, want die "diepste gedachten" van mij, die gaan in 90% van de gevallen wel daarover. En wetende dat er van het overschot, dan nog minstens 5% in het geheel niet voor publicatie vatbaar is (want dit blog moet ook nog voor de -18-jarigen geschikt blijven), zal het toch niet makkelijk zijn om hier veel neer pennen.
Maar we gaan ons best doen!

Het staat nu al vast dat binnen een jaar of zo, dit blog een heel goed beeld gaat geven van wie PDB uit A. écht is en welke de essentiële vragen zijn waarmee hij worstelt. Er valt dan zeker en vast een psychologisch profiel uit af te leiden, zodat men mij in een mooi hokje kan steken. Wat zal het worden? Spannend hé!

Om alvast te anticiperen op de vraag "vanwaar die naam?": Polleke Pik is een bijnaam die ik heel lang geleden kreeg van een collega/vriendin Kristel, toen ik nog een 21-jarige blaag was die voor de leeuwen werd gegooid als studiemeester in de rijksschool van Stabroek.
Of ze mij die naam gaf omdat het gewoon goed klonk, of dat er andere, ...ahum... sexuele bedoelingen mee gemoeid waren, weet ik niet meer en ik wil het ook niet meer weten. laat ons de illusie maar hooghouden dat ik toen nog zo geen verdorven geest had. Trouwens, die Kristel, die mocht er best wezen, zo'n 26 jaar geleden.

Voilà, alea iacta est!

Paul De Bie