Daarstraks kwam ik, tijdens het opkuisen van mijn oude e-mails, een mailtje tegen dat ik vorig jaar naar een vriend stuurde. Zijn naam doet hier niet ter zake, laat ons zeggen dat het een jonkie is, dat van jaren 70 en 80 rockmuziek houdt. Da’s uitzonderlijk (hij was toen nog niet geboren) maar oh zo terecht. Die jongen heeft smaak, want toen is alle goede muziek uitgevonden en al wat er nu aan rock wordt gemaakt, is er nog steeds een afkooksel van. Soms goed, vaak flauw. Eén ding is zeker: elke hedendaagse rockband is schatplichtig aan Jimi Hendrix, Led Zeppelin en Deep Purple.
Ik herneem gewoon mijn mailtje woordelijk, ‘t is nog steeds actueel en zal voor mij actueel blijven tot de dag dat ik mijn laatste adem uitblaas.
Beste xxx,
voor ik het vergeet (en ik heb toch effe tijd), enkele rockalbums die je toch zal moeten beluisteren wil je au-serieux worden genomen door mij :-)). Te beluisteren met goede koptelefoon, niet met speakers van een Linuxbakje hé. Al deze bands hebben uiteraard wel meerdere geweldige platen gemaakt, maar als ik morgen naar een onbewoond eiland word gestuurd dan neem ik deze mee:
“Rising” van Rainbow: de supergroep die uit Deep Purple ontstond, en zeker zo goed, zo niet beter was. Met Ritchie Blackmore en Roger Glover, beiden van Purple, en dan de betreurde Ronnie Dio (beste rockzanger ooit, snirf mijn hart breekt nog als ik eraan denk dat hij onder de zoden ligt) en de al even betreurde Cozy Powell, beste drummer ooit na John Bonham. Hoogtepunt uit Rising, het epische Stargazer, maar de rest van de plaats is ook ijzersterk. Heb er mijn vader knettergek meegekregen. http://www.youtube.com/watch?v=Ble0pQHUb8c
“In Rock” van Deep Purple: monumentale plaat, met natuurlijk Child in Time, maar die ken je wel zeker? https://www.youtube.com/watch?v=h54-WWqlSt4 (full album)
“Physical Graffitti” 6de album van Led Zeppelin. In feite zijn de eerste 4 Led Zeps ook formidabel, maar op deze staat Kashmir (beste riff ooit, de plotse intro blaast je gewoon effe weg), en andere beukers als The Rover of In My Time of dying http://www.youtube.com/watch?v=sfR_HWMzgyc
“Look at yourself” van Uriah Heep: de groep waarmee ik als tiener dweepte, zowel zanger David Byron als de zeer begaafde toetsenist Ken Hensley zijn ook al naar het hiernamaals. Titelnummer met snijdende wah-wah gitaarsolo van Mick Box, en een drum-einde zoals ze het tegenwoordig niet meer aan een plaat durven breien. Ander hoogtepunt: July Morning, 9 minuten en ook al een brok epiek waarmee ik onze pa de gordijnen in heb gejaagd. https://www.youtube.com/watch?v=kE09Bw9GnE4 (full album)
“The Extremist” van Joe Satriani. Joe heeft zoveel goed werk neergezet, bijzonder gevarieerd, maar dit is zeker zijn hardste plaat, met o.m. zijn Summer Song http://www.youtube.com/watch?v=7NJ_nzOckOQ
“Black Sabbath” van Black Sabbath. Hun eerste LP, ijzersterk en in die tijd ongehoord. Staat gewoon niks slechts op. N.I.B. begint met een bassolo (wie doet dat nu !) en dan een riff die elk beginnend gitaristje toch in de vingers moet krijgen... https://www.youtube.com/watch?v=TNKttMFgaf0
“Let there be rock” van AC/DC: met Whole Lotta Rosie natuurlijk maar voor de rest een bijzonder sterke plaat. Daarna hebben ze zich nog vaak herhaald... Toen nog met Bon Scott als zanger, zoveel maal beter en authentieker dan Brian Johnson, die bompa met zijn klak en stemgeluid als een gekeeld varken. Een beklijvende liveversie van het titelnummer hier (let op Angus Young… die energie is echt buitenaards) https://www.youtube.com/watch?v=s3nEAmt5AZ8
“Boston” van Boston: check deze groep zeker eens als je hem niet kent. Met een uitmuntende zanger met een onvoorstelbaar bereik, Brad Delp (ook RIP intussen – pleegde zelfmoord) . Hun debuutalbum sloeg in als een bom. Gitarist en duivel-doet-al Tom Scholz maakte de plaat in zijn garage. Hoogtepunt: Long Time met een intro van 2min30 (Foreplay) http://www.youtube.com/watch?v=BTFD5DZwK7g
“Bat out of Hell” van Meatloaf: misschien wat minder hardrock, maar pure bombast en die Meatloaf had een ongelooflijk goede stem. Enkele prachtige ballads en natuurlijk het overbekende Paradise by the Dashboard Light. De clip ervan blijft, zoveel jaren later, geweldig leuk om zien. Die zwetende en zwoegende Meat Loaf toch. https://www.youtube.com/watch?v=C11MzbEcHlw
“The Black Album” van Metallica: Met Enter Sandman, Nothing Else Matters, The Unforgiven: hun beste plaat . Van Enter Sandman (mogelijk het beste hardrocknummer aller tijden) is een echt epische clip te zien waarin ze werkelijk een ijzersterke versie neerzetten, voor een miljoen Russen die zijn samengetroept op een verlaten vliegveld. Het Russische leger stond in voor de ordehandhaving! https://www.youtube.com/watch?v=1QP-SIW6iKY&feature=related
“Sheer Heart Attack” van Queen: de plaat waarmee Queen doorbrak. Heb bijna alles van Queen en voor mij is dit hun beste. Nadien werden ze softer en nog bombastischer. Killer Queen, hun eerste echte grote hit, met prachtige samenzang en vooral Freddy die van zijn geaardheid alvast geen geheim maakte. En jawel, toen ook al persé zijn weelderig borsthaar moest tonen. https://www.youtube.com/watch?v=2ZBtPf7FOoM
“Rosenrot” van Rammstein: Benzin, Spring, Rosenrot... dit is een 5 sterrenalbum. https://www.youtube.com/watch?v=I9Xkd6lXrfE
“Van Halen” hun debuutalbum. De eerste 4 nummers nagelen je aan de grond, daarna zakt het wel wat ineen. Eruption is een les gitaarspelen. Jammer dat het daarna zo’n kakgroep werd. Niet zo moeilijk, zanger David Lee Roth was dan ook een eikel. http://www.youtube.com/watch?v=OCwigPhpiXs
Allez, omdat ook in de jaren 90 ook al eens iets goed werd gemaakt: Rage Against the Machine: hun debuutalbum sloeg niet in als een bom, het was gewoon een bom. Eén brok rauwe energie en woede. https://www.youtube.com/watch?v=T1ZAM6VsCEE
Heb me nu efkes beperkt tot de rock, maar andere platen en groepen die wat mij betreft mijlpalen waren (en dus mee naar mijn onbewoond eiland moeten):
Dire Straits debuutalbum
Rumours van Fleetwood Mac (monumentaal)
Songs in the key of life van Stevie Wonder
LA Woman van The Doors
Out of the Blue van ELO
Apostrophe/Overnite Sensations van Frank Zappa
Night and Day van Joe Jackson
Autobahn van Kraftwerk
Watch van Mannfred Mann’s Earthband (sublieme plaat)
Easter van Patti Smith (hah die Patti! Ben nog steeds fan van de ouwe heks)
Peter Gabriel 1
I do not want what I haven’t got van Sinéad O’connor
Gaucho van Steely Dan (en zowat alle andere LP’s van hen)
Even in the Quitest Moments van Supertramp (maar evengoed Breakfast in Amerika, Crisis What Crisis)
Stop Making Sense van Talking Heads: beste Live optreden
The Joshua Tree van U2
Hotel California van The Eagles
Om het verblijf op dat onbewoond eiland toch nog wat meer op te fleuren, pak ik toch ook nog mee: The Doors,Stevie Ray Vaughan, Walter Trout, Tom Petty, Steve Vai enz enz.
En natuurlijk Pink Floyd en David Gilmour.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten