donderdag 8 januari 2009

Famous Plastics

Er is hier op het werk een brave ziel die geregeld onze toiletten voorziet van een stapeltje Story’s of Dag Allemaals. Niet het soort lectuur waar ik warm van word, maar om één of andere natuurlijke aandrang te stimuleren is het zeker een aanrader, vandaar dat ik er onlangs toch eens wat in zat te bladeren. En bij gebrek aan toiletpapier, is zo'n pulp-o-zine toch ook een redder in nood.
Het hoofdartikel in deze Story ging over Bekende Vlamingen die zich ooit door de plastisch chirurg onder handen lieten nemen en daar nu dik spijt van hadden. Bij deze 5 dames vonden we Joyce de Troch, Betty, Margriet Hermans, Mitta Vandermaat die hun respectievelijke vetrollen lieten wegslurpen, lodderbuiken optrekken, hun face lieten “liften” of “peelen”, of hun borsten lieten volpompen of optrekken en dit alles met een weinig geslaagd resultaat. De dames gaven achteraf grif toe dat het “allemaal tussen de oren zat” en dat een mens toch niet echt gelukkiger wordt van zo’n ingrepen, integendeel zelfs.
Jawel dames: chirurgie is geen kinderspel, dat weet iedereen die al eens de meest eenvoudige ingreep heeft ondergaan. In je lijf laten snijden dat doe je niet ondoordacht, ook al geven de media (cfr. "Extreme makeover") ons de indruk dat het allemaal een risicoloos fluitje van een cent is.

Je kan geen krant opendoen, geen website bekijken of je krijgt het op een presenteerblaadje. In Het Laatste Nieuws lees ik zopas: “nieuwe trend: wenkbrauwtransplantatie”. Jawadde! Wat moet ik me daar weer bij voorstellen? Vandaag staat er in de krant een artikel over "Plastische chirurgie hoe langer hoe populairder bij mannen", met als meest gevraagde ingreep, het laten weghalen van mannenborsten. Waarbij zelfs de redacteur van de krant de bedenking heeft dat "mits fit te blijven" zo'n probleem ook op natuurlijke wijze kan worden verholpen.


De mens is een raar wezen. De ene wil van zijn borsten af, de andere wil er grotere, want wat verder lees ik: “In Nederland heeft 5% van de volwassen vrouwen siliconenimplantaten.”
Altijd wel geweten dat er met die Nederlanders iets mis was. Effe rekenen: 5% dat moet dan over zowat 300.000 vrouwen gaan. Een gecomplexeerd volkje, voorwaar! Wetende dat borstimplantaten duizenden Euro’s kosten, begrijp je dadelijk dat het hier big business betreft! Honderden miljoenen Euro’s zijn daar mee gemoeid. Inderdaad, van die ongelukkige mensen worden anderen rijk. Figuren als Jef Hoeyberghs, 's lands meest bekende plastische chirurg, die met stip de Top-3 van de walgelijkste Belgen aanvoert. Jakkes! Ik hoef die arrogante, zelfvoldane, onfrisse vent maar 3 seconden bezig te zien om braakneigingen te krijgen. In het Antwaarps zeggen we: die vent è nà echt ne smoel oem matrakke oep te rodère. Of oem eiere oep te kletse.

En toch hebben de meesten onder ons – ook ik dus – een zekere fascinatie voor al die “plastisch” bewerkte mensen. Maar fascinatie wil niet zeggen dat het ons ook bevalt. Het is meer een soort interesse zoals degene die je aan de dag legt wanneer je een in elkaar gereden autowrak ziet staan. Toch maar kijken, maar wel blij dat het jou niet overkwam.
Trouwens, in de krant lees ik ook “Mannen verkiezen natuurlijke borsten: 89 procent van de mannen verkiest kleine, natuurlijke borsten boven grote, valse borsten. Dat blijkt uit een enquête van Heat Magazine” .
Voilà, daar kan ik mij nu weer volledig in vinden. Want ook al heb ik eens bekend een tettenzot te zijn, het moet wel puur natuur zijn. Nog straffer: als ik nu één ding lelijk vind dan zijn het wel die plastieken prammen. En je ziet dat altijd hé. Er bestaan websites waar je aan de hand van foto’s je vermogen om valse van echte borsten te onderscheiden, kan testen. Daarin ben ik echt het beste jongetje van de klas. Nu, moeilijk is dat niet hoor.

Je kan die dames ruwweg in twee groepen in delen:

1) De strijkplanken à la Victoria Principal die zich een stel veel te grote boobies laten inplanten (“inpersen” is het juiste woord). Ongeacht de positie die deze dames innemen - zelfs in ruglig - die dingen lijken er langs buiten opgelijmd te zijn. Ook typisch is de Grand Canyon-achtige decolleté waar vaak nog plaats is voor zo een derde ding. Drie valse borsten: zou dat niet sexy zijn? Dat de Jef daar nog niet aan gedacht heeft, het zou zijn omzet met 1/3 doen stijgen!

Een voorbeeldje zegt meer dan duizend woorden:


2) De tweede groep zijn de reeds goed voorziene dames, voor wie het nooit groot genoeg kan zijn en die zondigen tegen de vuistregel: borsten mogen niet groter zijn dan je hoofd. Uiteraard zeer herkenbaar, daar moet je zelfs geen specialist voor zijn, en ik bespaar u dan ook de foto's van wandelende luchtballons à la Pamela Anderson, Jordan of Lolo. Oh ja, de oplettende observator ziet bij deze categorie vaak afgrijselijke littekens onder de borsten of rond de tepels, want het spreekt vanzelf dat zulke grote implants er niet zonder bloederig hak- en snijwerk in geraken. Hier de ritsluitingen rond de tepels van Jordan, beroemde Engelse dubbele airbag.



Maar kom, genoeg over die borsten. Er zijn andere dingen waar in gesneden kan worden, zoals neuzen en kinnen. Wacko Jacko, ons aller bekend, voor en na:


Een hele verbetering, niet? En die wenkbrauwen dan: getransplanteerd, denk ik!
En nu zijn zus Latoyah. En het was zo’n schoon kind, snirf!

En lippen, jukbeenderen, wangen zijn ook erg dankbaar. Op geen tijd verandert zo'n chirurg een mooi meisje in een soort dwergachtige muppet. Een spuit Botox daar, een kwak siliconen hier, wat trekken en duwen en voilà: Pamela Anderson is veranderd in Yoda van Star Wars:


Voor alle duidelijkheid: wanneer plastische chirurgie wordt aangewend om bepaalde lichamelijke gebreken te corrigeren, of om lichaamsdelen te reconstrueren, wie ben ik dan om er iets tegen te hebben? Wanneer het echter wordt gebruikt om de eeuwige jeugd achterna te hollen, of om te voldoen aan denkbeeldige schoonheidsidealen, dan denk ik er het mijne van. Het slecht karakter van mij heeft dan een sardonisch leedvermaak met al die sukkelaars die zo diep in hun portemonnee hebben moeten tasten om er daarna nog slechter te zien.


En ik ben blijkbaar niet alleen. Honderden mensen houden zich zelfs bezig met het publiek te kakken te zetten, in websites, van het mislukte opkalfateren van "beroemdheden". Je hoeft maar even te Googlen op "bad plastic surgery" en je weet niet wat je ziet. Waarbij ik me dan vaak toch afvraag of die "sterren" zelf hun ingreep wel zo mislukt vinden...
http://www.awfulplasticsurgery.com/
http://www.famousplastic.com/